ഒരാള്‍ മഴയെ വല്ലാതെ പ്രണയിച്ചു. ആദ്യമൊക്കെ കുടക്കീഴില്‍ നിന്ന് മഴകണ്ട് സന്തോഷിച്ചു.പിന്നെയൊരിക്കല്‍ പ്രണയം മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞപ്പോൾ പതിയെ കുട മാറ്റി മഴയത്തിറങ്ങി,ആവോളം മഴ നനഞ്ഞു. ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴൊക്കെയോ ,വലിയ തുള്ളികള്‍ ,ചെറിയ വേദനകള്‍ തന്നു.തണുപ്പും കുളിരും ആകെ വിറപ്പിച്ചു. പക്ഷെ പ്രണയം ഒരല്പവും കുറഞ്ഞില്ല, മഴയും .
മഴ ആവോളം നനഞ്ഞു.
ആദ്യമായും അവസാനമായും നനഞ്ഞ ആ മഴ ഒരിക്കലും പെയ്തൊഴിഞ്ഞില്ല. മനസ്സും ശരീരവും നനച്ച് ആത്മാവിലേയ്ക്ക് ഒഴുകിയിറങ്ങിയ ആ മഴ നീ ആയിരുന്നു,മഴ നനഞ്ഞത് ഞാനും .
